Een van mijn favoriete kunstenaars is David Hockney, en niet alleen omdat hij een teckel- en hondenliefhebber is.
Hij heeft een kleurige kijk op de wereld om ons heen. Daarbij gebruik makend van de traditionele schilder- en tekentechnieken en bovendien van allerlei moderne visuele middelen zoals fotografie, computer, iphone, ipad, fotocopie, en prints.
In de aanloop naar zijn zeventigste verjaardag besluit kunstenaar David Hockney (1937), na een verblijf van tientallen jaren in Californië, terug te keren naar zijn geboortegrond in Yorkshire, in Engeland. Deze grote verandering valt samen met een verlangen om zijn hele benadering van het schilderen met olieverf opnieuw uit te vinden. Voor het eerst schildert hij in de open lucht, midden in het landschap, van seizoen tot seizoen en in allerlei soorten weer.
Hockney’s haat-liefde relatie met de fotografie, een medium dat tot dan toe zijn steun en toeverlaat was, krijgt een nieuwe impuls. Door 6 tot 9 fototoestellen achterop een auto te monteren, maakt hij meerdere beelden van hetzelfde onderwerp in één klik. De opnamen zijn dan net even vanuit een ander standpunt genomen.
Door te werken met aquarelverf en het bestuderen van Chinese beschilderde perkamentrollen leert hij het ambacht van het schilderen helemaal opnieuw.
Terwijl Hockney het spektakel van Engelands snel wisselende seizoenen gadeslaat, vindt hij nieuwe inspiratie en zijn ambitie neemt toe: hij stapt over van snelle impressionistische landschapjes naar grotere schilderijen. Hockney bereikt een hoogtepunt met het in drie weken tijd vervaardigde werk ‘Bigger Trees near Water’, het grootste schilderij ooit in de buitenlucht gemaakt (ruim 15 bij 4 meter).
A bigger picture is geboren.
